این یادداشت را در پاسخ به ادمین عزیز
و دوستان عزیزی که عضو صفحه :
«مبارزه با تصوف و عرفان و فلسفه»
هستند در آن صفحه منتشر کردم و در
آن ضمن معرفی کتاب تازه ام : «ملکوتیان
پشمینه پوش»(که قرار بود با عنوان :
دین نوری ، دین صوری منتشر شود)
به اصول دینداری مورد نظر قرآن و
اهل بیت پیامبر(ع) و انطباق صوفیه
بر آنان در این زمینه و مغایرت علما و
فقها با آنان در این زمینه بطور خلاصه
اشاره کرده ام :
دوست عزیز من! دین عبارت از چند روایت نیست.بنده کتاب دیگری دارم که هنوز به چاپ نرسیده است و در دست چاپ است با عنوان : «ملکوتیان پشمینه پوش».در این کتاب پیرامون دو نوع برداشت از دین سخن رانده ایم : برداشت صوری و سنتی از دین که نام آن را «دین صوری» نهاده ایم و جمیع آقایان علما و فقها و روشنفکران و خلاصه کلیه کسانی که برداشت های شخصی و عقلی از دین دارند در این نوع از دینداری دسته بندی می شوند.دیگری برداشت شهودی و نوری از دین که نام آن را «دین نوری» نهاده ایم و تنها صوفیان و عارفان در این نوع از دینداری قرار می گیرند.آنگاه با استناد آیات قرآن و روایات صحیح ثابت کرده ایم که دین مورد نظر قرآن و اهل بیت(ع) دین نوری است نه دین صوری.مثلا ثابت کرده ایم که همه پیامبران و اهل بیت(ع) پشمینه پوش بوده اند و پشمینه پوشی سنت آن ها بوده است و بطور طبیعی ثابت می شود که صوفیه این سنت را در مکتب آنان آموخته اند.یا ثابت کرده ایم که ذکر مورد نظر قرآن و اهل بیت(ع) «ذکر قلبی و خفی» است نه «ذکر لسانی».آنگاه چون تنها این صوفیه هستند که به مدد الهی «ذکر قلبی» را در اختیار دارند و آقایان علما و فقها و متولیان دین صوری تنها مشغول به ذکر لسانی هستند بطور طبیعی ثابت می شود که این صوفیه هستند که در مکتب اهل بیت(ع) ذکر قلبی را از آنان اخذ کرده اند و مدعیان تشیع و متولیان دین صوری اگر در ادعای خود صادق هستند که شاگردان مکتب اهل بیت هستند پس چرا دستشان از ذکر قلبی یعنی ذکر مورد قبول و مورد عمل قرآن و اهل بیت خالی است؟یا ثابت کرده ایم که دین مورد نظر و قبول قرآن و اهل بیت(ع) دین نوری و شهودی است.یعنی روش دینداری مورد نظر قرآن و اهل بیت(ع) روشی است که منجر به نورانیت قلب و توفیق شهود وجه الله ذوالجلال و الاکرام می شود نه آنکه مانند پیروان دین صوری تنها به رعایت خشک قواعد شریعت بسنده کنیم بی آنکه هرگز توفیق شهود وجه الله حاصل شود.یا ثابت کرده ایم که واژگان و اصطلاحات به کار رفته در مکتب اهل بیت(ع) و مکتب تصوف یکی است در حالی که واژگان آقایان علما و فقها هیچ سنخیتی با واژگان اهل بیت(ع) ندارد و ........یعنی مفاد این کتاب که انشاءالله بزودی در اختیار دوستداران عرفان و تصوف و مکتب نورانی اهل بیت(ع) قرار بگیرد ثابت می کند که روش دینداری صوفیان و عارفان والا مقام کاملا منطبق بر روش مورد نظر قرآن و اهل بیت(ع) است و روش آقایان علما و فقها و روشنفکران و متولیان و پیروان دین صوری و سنتی کاملا مخالف روش مورد نظر قرآن و اهل بیت(ع) است.یعنی در این کتاب مستطاب که از افاضات غیبیه الهیه است یک کار روش شناختی انجام داده ایم و چیزی که مهم است همین کار روش شناختی است که ثابت می کند روش دینداری کدامیک از مدعیان پیروی از قرآن و اهل بیت(ع) کاملا منطبق بر روش آن ها است و ثابت می شود که آقایان علما و فقها و پیروان دین صوری و سنتی فقط در احکام فرعی فقهی که ارزش مقدمه ای در مجموعه معارف دینی دارد از اهل بیت(ع) پیروی می کنند اما صوفیه هم در اصول دین و هم در اصول دینداری و هم در فروع دین پیرو قرآن و اهل بیت(ع) بوده اند و هستند و اگر در برهه ای از زمان ها بخاطر تقیه وانمود به پیروی از یکی از مذاهب فقهی اهل سنت کرده اند یا از برخی از خلفا تعاریفی کرده اند لطمه ای به دین و دینداری نوری و شهودی آن ها که کاملا آن ها را در اصول دین و اصول دینداری در مسیر قرآن و اهل بیت(ع) قرار می دهد نمی زند.در مقابل متولیان و پیروان دین صوری و سنتی اگر چه در فروع دین - و نه در اصول دین و دینداری - پیرو مکتب اهل بیت(ع) هستند اما در نوع دید و نگرش از اصول دین و روش دینداری کاملا مغایر با مکتب قرآن و اهل بیت(ع) عمل می کنند و هیچ شباهتی به قرآن و اهل بیت(ع) ندارند و با آنان بیگانه هستند.و چیزی که در روز باز پسین مورد قضاوت الهی قرار می گیرد و موجب نجات می شود شباهت تام و تمام به قرآن و اهل بیت(ع) در زمینه اصول دین و اصول دینداری است نه فقط پیروی در فروع.فتدبّر یا اولی الابصار!
و دوستان عزیزی که عضو صفحه :
«مبارزه با تصوف و عرفان و فلسفه»
هستند در آن صفحه منتشر کردم و در
آن ضمن معرفی کتاب تازه ام : «ملکوتیان
پشمینه پوش»(که قرار بود با عنوان :
دین نوری ، دین صوری منتشر شود)
به اصول دینداری مورد نظر قرآن و
اهل بیت پیامبر(ع) و انطباق صوفیه
بر آنان در این زمینه و مغایرت علما و
فقها با آنان در این زمینه بطور خلاصه
اشاره کرده ام :
دوست عزیز من! دین عبارت از چند روایت نیست.بنده کتاب دیگری دارم که هنوز به چاپ نرسیده است و در دست چاپ است با عنوان : «ملکوتیان پشمینه پوش».در این کتاب پیرامون دو نوع برداشت از دین سخن رانده ایم : برداشت صوری و سنتی از دین که نام آن را «دین صوری» نهاده ایم و جمیع آقایان علما و فقها و روشنفکران و خلاصه کلیه کسانی که برداشت های شخصی و عقلی از دین دارند در این نوع از دینداری دسته بندی می شوند.دیگری برداشت شهودی و نوری از دین که نام آن را «دین نوری» نهاده ایم و تنها صوفیان و عارفان در این نوع از دینداری قرار می گیرند.آنگاه با استناد آیات قرآن و روایات صحیح ثابت کرده ایم که دین مورد نظر قرآن و اهل بیت(ع) دین نوری است نه دین صوری.مثلا ثابت کرده ایم که همه پیامبران و اهل بیت(ع) پشمینه پوش بوده اند و پشمینه پوشی سنت آن ها بوده است و بطور طبیعی ثابت می شود که صوفیه این سنت را در مکتب آنان آموخته اند.یا ثابت کرده ایم که ذکر مورد نظر قرآن و اهل بیت(ع) «ذکر قلبی و خفی» است نه «ذکر لسانی».آنگاه چون تنها این صوفیه هستند که به مدد الهی «ذکر قلبی» را در اختیار دارند و آقایان علما و فقها و متولیان دین صوری تنها مشغول به ذکر لسانی هستند بطور طبیعی ثابت می شود که این صوفیه هستند که در مکتب اهل بیت(ع) ذکر قلبی را از آنان اخذ کرده اند و مدعیان تشیع و متولیان دین صوری اگر در ادعای خود صادق هستند که شاگردان مکتب اهل بیت هستند پس چرا دستشان از ذکر قلبی یعنی ذکر مورد قبول و مورد عمل قرآن و اهل بیت خالی است؟یا ثابت کرده ایم که دین مورد نظر و قبول قرآن و اهل بیت(ع) دین نوری و شهودی است.یعنی روش دینداری مورد نظر قرآن و اهل بیت(ع) روشی است که منجر به نورانیت قلب و توفیق شهود وجه الله ذوالجلال و الاکرام می شود نه آنکه مانند پیروان دین صوری تنها به رعایت خشک قواعد شریعت بسنده کنیم بی آنکه هرگز توفیق شهود وجه الله حاصل شود.یا ثابت کرده ایم که واژگان و اصطلاحات به کار رفته در مکتب اهل بیت(ع) و مکتب تصوف یکی است در حالی که واژگان آقایان علما و فقها هیچ سنخیتی با واژگان اهل بیت(ع) ندارد و ........یعنی مفاد این کتاب که انشاءالله بزودی در اختیار دوستداران عرفان و تصوف و مکتب نورانی اهل بیت(ع) قرار بگیرد ثابت می کند که روش دینداری صوفیان و عارفان والا مقام کاملا منطبق بر روش مورد نظر قرآن و اهل بیت(ع) است و روش آقایان علما و فقها و روشنفکران و متولیان و پیروان دین صوری و سنتی کاملا مخالف روش مورد نظر قرآن و اهل بیت(ع) است.یعنی در این کتاب مستطاب که از افاضات غیبیه الهیه است یک کار روش شناختی انجام داده ایم و چیزی که مهم است همین کار روش شناختی است که ثابت می کند روش دینداری کدامیک از مدعیان پیروی از قرآن و اهل بیت(ع) کاملا منطبق بر روش آن ها است و ثابت می شود که آقایان علما و فقها و پیروان دین صوری و سنتی فقط در احکام فرعی فقهی که ارزش مقدمه ای در مجموعه معارف دینی دارد از اهل بیت(ع) پیروی می کنند اما صوفیه هم در اصول دین و هم در اصول دینداری و هم در فروع دین پیرو قرآن و اهل بیت(ع) بوده اند و هستند و اگر در برهه ای از زمان ها بخاطر تقیه وانمود به پیروی از یکی از مذاهب فقهی اهل سنت کرده اند یا از برخی از خلفا تعاریفی کرده اند لطمه ای به دین و دینداری نوری و شهودی آن ها که کاملا آن ها را در اصول دین و اصول دینداری در مسیر قرآن و اهل بیت(ع) قرار می دهد نمی زند.در مقابل متولیان و پیروان دین صوری و سنتی اگر چه در فروع دین - و نه در اصول دین و دینداری - پیرو مکتب اهل بیت(ع) هستند اما در نوع دید و نگرش از اصول دین و روش دینداری کاملا مغایر با مکتب قرآن و اهل بیت(ع) عمل می کنند و هیچ شباهتی به قرآن و اهل بیت(ع) ندارند و با آنان بیگانه هستند.و چیزی که در روز باز پسین مورد قضاوت الهی قرار می گیرد و موجب نجات می شود شباهت تام و تمام به قرآن و اهل بیت(ع) در زمینه اصول دین و اصول دینداری است نه فقط پیروی در فروع.فتدبّر یا اولی الابصار!
No comments:
Post a Comment