Monday, April 1, 2013

یکی از میوه های نظریه : شریعت ، اصالت هدایتگرانه ندارد

یکی از میوه های نظریه : «شریعت ، اصالت هدایتگرانه
ندارد» که تایید کننده اصل نظریه هم هست این است
که این نظریه به ما نشان می دهد که تغییر دیانت و
مذهب که در حقیقت تغییر شریعت و گذر از شریعتی
به منظور پیوستن به شریعتی دیگر است کاری بی
فایده است که هدایتی در پی ندارد.
در طول تاریخ و به ویژه در دنیای امروز می بینیم که
مبلّغان دینی از تمام ادیان حقیقی و دروغین به سختی
مشغول تبلیغ دیانت و شریعت خویش هستند تا فردی
را از اعتقاد به دیانت و شریعتی منصرف و به دیانت و شریعتی
که خود می پسندند راهنمایی کنند.در حالی که اگر
شریعت ، هدایتگر می بود وی را در همان دیانت پیشین
هدایت می کرد و نیازی به تغییر دیانت و شریعت نمی بود.
زیرا شریعت حواس و مشاعر باطنی و قلبی را باز نمی کند
و این کار تنها از عهده طریقت بر می آید.تغییر دیانت و مذهب
و شریعت به معنای تغییر عصا است.با عصا نیز نمی توان از
کریوه های سهمگین باطنی عبور کرد.بنا به قول عیسا مسیح(ع)
که در باره روحانیان یهودی و مقلدان آن ها فرمود : «کوری
عصاکش کوری شده است» ، می توان شریعت را عصایی
دانست که در دست روحانیان کور دل است که می خواهند با
وجود کوری خویش به مثابه عصایی در دست مقلدان کور خویش
عمل کنند و آن ها را هدایت کنند!!!!!!!!!!!!!

No comments:

Post a Comment