قطب ، لیلة القدر است

 مرحوم آقای خمینی نقل کرده است :
«و شیخ عارف ما ؛ شاه آبادی ، دام ظلّه ، می فرمودند که دوره محمدیّه لیلة القدر است و این یا به اعتبار آن است که تمام ادوار وجودیّه دوره محمّدیّه است و یا به اعتبار آن است که در این دوره ، اقطاب

کمّل محمدیّه و ائمّه هداة معصومین لیالی قدر می باشند.»(1)

حقایق و اشاراتی عرفانی و دینی و پند آموز و راهگشا در این نقل قول موجود است که به آن ها اشاره می کنیم :

1.آقای خمینی این نقل قول از استادش را به دیده پذیرش و قبول نقل کرده است.پس با مفاد آن موافق است.

2.از دیدگاه استاد ایشان ؛ مرحوم آیت الله شاه آبادی ، اقطاب کمّل محمدیّه یعنی قطب هایی که در دوره پس از حضرت محمّد(ص) آمده اند و می آیند و انسان کامل هم هستند لیلة القدر هستند.به این معنا که لیلة القدر عبارت از یک شب خاص نیست.لیلة القدر عبارت از وجود نازنین قطب وقت است که اگر قدر او را بدانیم و با او بیعت کنیم و به اطاعت از اوامر او مشغول شویم شب قدر را درک و احیا کرده ایم.درک و احیای شب قدر یعنی چی؟ قرآن شب قدر را بهتر از هزار ماه می داند.هزار ماه به طور تقریب حدود هشتاد سال می شود که این به درازای عمر انسانی است که خوب عمر کرده است.بنابراین اگر کسی با قطب وقت که از دیدگاه آقای خمینی و استادش لیلة القدر است بیعت کند در حقیقت همه عمر خود را درک و احیا کرده است.احیا به این معنا است.نه آنکه شب تا صبح قرآن بر سر بگیریم و صبح دوباره مخالفت با حضرت خداوندی و گناه کردن را آغاز کنیم.

3.آقای خمینی و استاد محترم و مرحومش با عبارت : «که در این دوره ، اقطاب کمّل محمدیّه و ائمّه هداة معصومین لیلة القدر می باشند.» میان دوره امامت ائمه معصومین و قطبیّت اقطاب کامل محمدی مرز قایل می شوند.یعنی به صراحت می پذیرند و اعلان می کنند که امر هدایت طالبان هدایت و نیز شیعیان و معتقدان به اهل بیت(ع) در عصر غیبت ولیّ عصر(عج) بر عهده اقطاب کامل محمّدی است.ممکن است اشکال و شبهه وارد شود که منظور آقای شاه آبادی و آقای خمینی از «اقطاب کمّل محمّدیّه» همان «ائمّه هداة معصومین» هستند.اما این شبهه و اشکال مردود است.زیرا با توجه به آن جوّ خفقان آوری که بر حوزه های علمیّه شیعی در آن دوران حاکم بوده است که کتاب های آقای خمینی را به خاطر آنکه فلسفه درس می داده است با انبر بر می داشته اند اگر منظور آقایان شاه آبادی و خمینی از «اقطاب کمّل محمّدیّه» ، «ائمّه هداة معصومین» بودند ایشان با آوردن آن عبارت خود را به زحمت نمی انداختند و با خشک مغزان درگیر نمی کردند و صد در صد به همان عبارت «ائمّه هداة معصومین» اکتفا می کردند.ضمن آنکه اگر قرار بود عبارت «اقطاب کمّل محمّدیّه» مترادف با «ائمّه هداة معصومین» آورده شود تا هر دو به یک مدلول اشاره داشته باشند باید این عبارت را پس از عبارت «ائمّه هداة معصومین» می آورد نه پیش از آن.

4.آقای خمینی و استادش از واژه «اقطاب» استفاده کرده اند.با توجه به آنکه هر دو نفر ، استاد عرفان نظری ، و آقای شاه آبادی اهل عرفان عملی هم بوده اند به طور طبیعی می دانسته اند که در هر دوره زمانی تنها یک قطب بر روی زمین وجود دارد.بنابراین به کار برده شدن واژه «اقطاب» ، در بیان این آقایان به این معنا است که ایشان تسلسل وجود اقطاب و اینکه با پرواز هر قطبی به ملکوت اعلی قطب بعدی جای او را می گیرد قبول داشته اند و با مولانا همنوا بوده اند که :

پس به هر دوری ولیّی قائم است

آزمایش تا قیامت دائم است

یا علی!

التماس دعا

**************************************

1.آداب الصّلوة/امام خمینی/ص329