چگونه قطب زمان و ولیّ وقت را پیدا کنیم؟

                  چگونه قطب زمان و ولیّ وقت را پیدا کنیم؟
                                                                                                                   علیرضا عرب

یکی از پرسش هایی که معمولا برای طالبان سلوک الی الله و لقاء حضرت الله مطرح است این است که ما چگونه ولیّ واقعی و حقیقی خدا را از مدعی تشخیص دهیم؟ چگونه «آدم وقت» را از آدم نما و آدم رویی که در پی جلب و جذب مرید و ریاست بر آنان است تشخیص دهیم؟در میان این همه سلاسلی که مدعی تصوف و درویشی و عرفان هستند ، کدامیک بر حق هستند؟
به نظر این بنده حقیر ، باید به قرآن پناه برد و پاسخ درست را از آن گرفت.قرآن معتقد است اگر کسی درد طلب خداوند را داشته باشد و در این درد و طلب صادق باشد خداوند راه درست را برای یافتن «آدم وقت» و وصول به خداوند به او نشان می دهد : «والّذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا»(1) خداوند با دو تاکید لام تاکید و نون تاکید ثقیله که وزن تاکیدش بالا است به آدمی قول می دهد که اگر کسی در پی یافتن او و ولیّ او باشد او راه های رسیدن به خود و ولیّ خود را به او نشان خواهد داد.ضمیر «نا» در «فینا» ضمیر متکلم مع الغیر و به معنای «ما» است.خداوند می گوید اگر کسی دنبال ما بگردد ما راه های رسیدن به خودمان را به او نشان می دهیم.منظور از «ما» چه کسانی هستند؟آدم دردمند طالب خدا دنبال چه کسانی می گردد؟پاسخ روشن است.به دنبال خدا و کسی که پیش از او با پیمودن راه خدا و صراط مستقیم به لقاء الله رسیده باشد و به عنوان یک راه بلد و خلیفه خدا بتواند دست او را بگیرد و به خدا برساند.ضمیر «نا» دلالت بر خدا و خلیفه و ولیّ خدا دارد.یعنی اگر کسی به دنبال رسیدن به خدا باشد نخست باید دنبال خلیفه و ولیّ خدا که بلد راه و بلد صراط مستقیم است باشد.او را که بیابد و دست در دست او بدهد عاقبت خدا را هم خواهد یافت و به لقاء او هم خواهد رسید.اصولا هر گاه خداوند در قرآن از ضمیر «نا» استفاده می کند اشاره به خود و ولیّ و خلیفه خود که بر روی زمین است دارد.زیرا این ولیّ و خلیفه به اذن او جانشین او بر روی زمین است.ضمیر «نا» همچنین اشاره به مقام فناء فی الله این خلیفه هم دارد که او در ذات الهی به مقام فناء رسیده و از خود وجود و حیثیتی ندارد.زیرا این «نا» یا به نحو حلول است یا اتحاد و یا فناء.وچون دو تای اولی باطل و شرک است ناگزیر ، حالت فناء باقی می ماند.برخی از مفسّرین گفته اند منظور از «نا» فرشتگان و عوامل الهی خلقت هستند که این هم منافاتی با مدعای ما ندارد.زیرا قطب زمان یا همان خلیفه الهی و ولیّ وقت دایره هستی را در وجود شریفش کامل کرده و احاطه وجودی به تمام عوالم هستی و موجودات آن از جمله فرشتگان دارد.در حقیقت ، فرشتگان از لوازم وجودی خود او هستند.
پس بر اساس آیه شریفه بالا اگر کسی در پی یافتن خلیفه الهی و ولیّ وقت و قطب زمان باشد تا او دستش را بگیرد و بالایش ببرد تا به لقاء الله برسد ، اگر در این جستجو صادق باشد خداوند قطب زمان و ولیّ وقت را به او نشان می دهد.
و اما صدق در طلب نشانه اش چیست؟طالب از کجا بداند در جستجوی او صادق است؟قرآن در این رابطه هم کلیدی به دست ما می دهد : «ادعونی استجب لکم»(2) خداوند نمی گوید از من چیزی بخواهید تا به شما بدهم.می گوید مرا ، خود مرا بخواهید تا جواب خواسته شما را بدهم.خودم را به شما بدهم.پس نشانه طلب صادقانه این است که فقط او را بخواهیم نه آنکه از او جز او چیزی بخواهیم.
بنابراین بهترین راه برای یافتن ولیّ وقت و قطب زمان و خلیفه الله فی الارض درخواست صادقانه از خود خدا است.اگر صادقانه به درگاهش بنالیم ، او قطب زمان و ولیّ ما را به ما نشان می دهد.
                                       ---------------------------------------
1.عنکبوت/69 : «کسانی که در راه ما تلاش و مجاهده کنند ما قطعا و حتما آن ها را به راه های خویش هدایت می کنیم.»
2.غافر/60 : «مرا بخوانید تا جوابتان را بدهم.»